Testujemy laptopa Gigabyte A5 K1 z RTX 3060 – opłacalny wybór dla graczy

Gigabyte A5 K1 zdaje się być propozycją idealną na dzisiejsze czasy – dobra specyfikacja, szybka matryca i niewysoka cena. Czy faktycznie jest tak dobry, jak go opisują? Dowiecie się tego z naszej recenzji!

Po ostatnim załamaniu światowej giełdy, w tym rynku kryptowalut, nastąpiło znaczne poprawienie sytuacji, w jakiej od dwóch lat znajdowali się gracze. Poprawia się dostępność kart graficznych, co również obniża ich ceny. W przypadku laptopów zmiany zachodzą nieco wolniej, ale już teraz można upolować całkiem ciekawe okazje. Jedną z nich może być właśnie Gigabyte A5 K1, oferujący poniżej 4500 zł konfigurację z Ryzen 5 5600H oraz RTX 3060 z wysokim TGP (130 W). Brzmi kusząco, zatem postanowiliśmy przyjrzeć mu się bliżej.

Wyglądem szału nie robi, ale też nie straszy.

Notebooka otrzymujemy w dosyć typowym dla tego segmentu kartoniku. Docenić Gigabyte należy za dołączenie sporych rozmiarów ściereczki do ekranu – to zwykle dodatek stosowany w znacznie droższych modelach. W zestawie poza laptopem dostajemy też zestaw śrubek do montażu dodatkowego dysku M.2 oraz dysku SATA 2,5”. Zasilacz o mocy 230 W jest z tych większych, ale nie jest przy tym ciężki (320 g).

Długość przewodów zasilających pozwala odsunąć się od gniazda elektrycznego o mniej więcej 2 metry.

Laptop został w całości wykonany z plastiku, co niestety odbija się w postaci mniejszej sztywności całej konstrukcji. Pokrywa jest matowa, co w sumie uznajemy za lepsze rozwiązanie od odpustowego zdobienia plastikowymi wstawkami, jak mają to w zwyczaju niektórzy producenci. Jedyne zdobienia to udające włókna węglowe obramowanie podstawy. Ogólnie laptop jest również dosyć gruby, co może zwiastować obecność wydajniejszego systemu chłodzenia. Co ciekawe, nie przekłada się to na wysoką wagę – laptop waży tylko 2.1 kg

Z tyłu umieszczono część portów, co ułatwia utrzymanie porządku na blacie.

Od spodu czeka na nas spora niespodzianka – bateria okazuje się być wymienialna (bez rozbierania laptopa) – bardzo dawno już tego, przecież praktycznego, rozwiązania nie widzieliśmy. Większa część dolnej osłony jest perforowana w celu pozyskiwania świeżego powietrza. Za stabilizację laptopa na blacie odpowiadają 4 gumowe nóżki i wywiązują się z tego zadania wyśmienicie.

Wymienna bateria to ogromna zaleta dla osób pracujących w podróży.

W przeciwieństwie do mocno odchudzonych laptopów z wyższych segmentów, Gigabyte A5 ma sporo miejsca na wyprowadzanie różnych portów. Tych jednak nie ma nadzwyczajnie dużo – do dyspozycji łącznie mamy:

Część portów, jak już wcześniej zwróciliśmy uwagę, wyprowadzono z tyłu, w tym port USB-C, który może również służyć w roli wyjścia wideo (bez dodatkowych aktywnych adapterów). Oznacza to, że z tyłu możemy podpiąć niezależnie aż 3 monitory o rozdzielczości 4K z odświeżaniem 120 Hz (lub odpowiednio - niższa rozdzielczość z wyższym odświeżaniem).

Poza złączami z boku umieszczono również wyloty powietrza z układu chłodzenia.

Warto też docenić wyprowadzenie osobnego złącza dla mikrofonu (co docenią gracze z lepszymi zestawami słuchawek), podczas gdy nadal obecne jest złącze combo (do podłączenia zestawu z 4-pinową wtyczką).

Miejsca starczyłoby na pełnowymiarowy DisplayPort… Adaptera w zestawie nie ma, zatem złącze DP jest raczej mało praktyczne.

Pod względem łączności mamy jeszcze obsługę Wi-Fi 6 oraz Bluetooth 5.2, czyli na obecne czasy, można rzec, „standard”. Większe wrażenie robi układ Ethernet z przepustowością 2,5 Gbps, na jaki Gigabyte postanowił postawić w tym modelu - testy szybkości Internetu podpiętego kablem raczej nieprędko będą przez takiego laptopa ograniczane.

Klawiatura jako pierwsza wyraźnie podkreśla budżetowość testowanego laptopa – nie jest to sprzęt do pisania długich opowiadań, ale dla graczy sprawdzi się całkiem dobrze (choć klawisze prawie w ogóle nie dają zwrotnej reakcji na wciśnięcie, zatem nie mamy tu aż tak dobrej kontroli nad działaniami). Pochwalić natomiast należy Gigabyte za zmieszczenie pełnego i wygodnego w użytkowaniu „biurowym” bloku numerycznego.

Podświetlenie jest fabrycznie białe, ale możemy wybrać jeden z kilku innych kolorów.

Touchpad prezentuje ten sam poziom, co klawiatura – ot jest. Można go też wyłączyć skrótem klawiszowym. Przyciski myszy są fizyczne, co nieco postarza optycznie laptopa, ale też poprawia precyzję jego używania. Touchpad obsługuje też gesty wielodotykowe.

Kamera umieszczona w pokrywie to typowy laptopowy model i niczego innego w tym laptopie byśmy się nie spodziewali – sprawdzi się w wideorozmowach, ale do streamowania wypada dokupić coś lepszego.

Obok kamery umieszczono dwa mikrofony – te również sprawdzą się głównie w rozmowach.

Głośniki, w jakie Gigabyte wyposaża swój budżetowy model, nie grają dobrze. Dźwięk jest pozbawiony całkowicie dołu i większości góry pasma, tak że większości instrumentów w muzyce nawet nie usłyszymy. Trudno jednak oczekiwać tu czegoś więcej – do odsłuchania śmiesznych filmików w Internecie się sprawdzą, a do grania i filmów używa się słuchawek.

Fakt, że nadal można kupić laptopy dla graczy z matrycą odświeżaną wolniej niż 120 razy na sekundę, jest dla nas zupełnie niezrozumiały. Gigabyte szczęśliwie podszedł do tematu rozsądnie i odświeżanie wynosi tu 144 Hz (a są też dostępne warianty z odświeżaniem 360 Hz!). Panel to całkiem solidna matryca IPS (15,6”, 8 bit, 1920x1080px), pokrywająca w 100% gamut sRGB.

100% pokrycia sRGB to więcej niż oferują niektóre konkurencyjne konstrukcje.

Od lewej wizualizacje pokrycia gamutów: sRGB, DCI-P3 oraz Adobe RGB.

Kalibracja fabryczna okazuje się być całkiem dobra – przynajmniej jak na ten segment sprzętu. Średni błąd odwzorowania barw mieści się poniżej pułapu, w jakim zwykle ludzkie oko zauważa różnice bez wzorca. Dodatkowe profilowanie kolorymetrem potrafi poprawić odwzorowanie do niemal idealnego. Oczywiście szersze gamuty, jak filmowy DCI-P3, znacznie gorzej tu wypadają.

Po lewej weryfikacja odwzorowania przy fabrycznej kalibracji gamutu sRGB, a po prawej analogiczne badanie odwzorowania DCI-P3.

Podświetlenie oferuje maksymalnie 250 nit, co ponownie jest typową wartością w laptopach gamingowych z tego segmentu. Dzięki powłoce antyrefleksyjnej pozwala to używać laptopa w słoneczny dzień lub w mocno doświetlonym pomieszczeniu. Najniższa wartość, do jakiej można zejść, to ledwie 14 nit, co oznacza komfortowe używanie laptopa w nocy.

Raport z weryfikacji delta C równomierności podświetlenia matrycy.

Podświetlenie działa dosyć równomiernie i nasz model nie wykazywał problemów z wyciekaniem podświetlenia, wartych odnotowania. Panel nie wspiera HDR, co nie dziwi przy tym poziomie maksymalnej jasności.

Poza szybkim odświeżaniem w grach, ważny jest również czas reakcji pikseli. W tej kwestii Gigabyte A5 wypada raczej przeciętnie, przynajmniej nasz model z 144-hercowym odświeżaniem panelu. Zmierzony czas reakcji GtG to średnio 7,1 ms, co oznacza, że niektóre transformacje nie mieszczą się w oknie czasu, jakie daje 144 Hz odświeżania – to prowadzi do lekko widocznego w szybszych grach smużenia, np. przy gwałtownym obrocie postaci o 180 stopni. Do takich gier lepszym wyborem będzie model z panelem 360 Hz.

Efekt powidoku nie występuje, co sugeruje, że producent nie korzysta tu z funkcji overdrive.

Ekran ten nie obsługuje adaptacyjnego odświeżania, a także nie ma możliwości przełączenia karty dyskretnej bezpośrednio pod ten panel (obraz zawsze idzie dodatkowo przez zintegrowany układ Vega) – to nie tylko obniża nieco wydajność (względem tego, co zobaczymy podpinając laptopa do monitora), ale też zwiększa nieco input lag.

Stosowanie baterii zewnętrznej niesie za sobą zwykle zmniejszenie jej rozmiaru i tak też jest w tym przypadku. Gigabyte A5 K1 może się pochwalić jedynie 49 Wh pojemności baterii, podczas gdy konkurencja w tym segmencie zwykle wyposaża swoje laptopy w 64-72 Wh. Gigabyte ma jednak asa w rękawie w postaci bardzo oszczędnego procesora od AMD.

Około 3 godziny pracy biurowej, a także oglądając film offline, to wyjątkowo długi czas jak na laptopa gamingowego w tym segmencie i z tak małą pojemnością "akumulatora". Zwłaszcza że w razie potrzeby można system zahibernować i wymienić baterię na inną, w pełni naładowaną, aby kontynuować pracę przez kolejne 3 godziny.

Laptopy z procesorami AMD są oszczędne również podczas pracy z podpiętym zasilaniem. Nawet pod pełnym obciążeniem nie przekraczamy znacznie 200 W poboru z gniazdka. Znacznie gorzej wygląda kwestia ładowania baterii - zdecydowanie nie nazwalibyśmy go szybkim, gdyż do pełnego naładowania potrzeba mniej więcej tyle samo czasu, na ile później wystarcza owej pełnej baterii do działania.

Laptopy z niższego segmentu nigdy nie grzeszą kulturą pracy – zwłaszcza gdy próbują udawać droższe, zgrabniejsze modele. Gigabyte A5 K1 wypada na tym polu mimo wszystko zaskakująco dobrze. Wentylatory w trybie najwyższej wydajności często rozkręcają się do 100%, co jednak nie jest przesadnie głośne (maksymalnie odnotowaliśmy 48 dB w odległości 0,5 m od laptopa). Tryb zbalansowany (Entertainment) jest tylko trochę cichszy (45 dB), natomiast tryb cichy (Quiet) faktycznie pozwala grać prawie w całkowitej ciszy (ale rezygnując z praktycznie połowy wydajności).

Na niebiesko średnia temperatura danego obszaru.

Na niebiesko średnia temperatura danego obszaru, a na pomarańczowo jego najwyższy odczyt.

Na niebiesko średnia temperatura danego obszaru, a na pomarańczowo jego najwyższy odczyt.

Obudowa rozgrzewa się dosyć znacznie, ale tylko w niektórych punktach (zaleta plastikowej obudowy, która nie rozprasza ciepła na całej powierzchni). Nie są to jednak wartości, które przeszkadzałyby w codziennym użytkowaniu. Zwłaszcza że nad klawiszami używanymi podczas grania ciepło wydziela się w akceptowalnej ilości. Chłodzenie ogólnie pozwala utrzymać ponad 4 GHz taktowania procesora przy pełnym obciążeniu wszystkich rdzeni, co jest całkiem dobrym wynikiem obecnego tu Ryzen 5 5600H. Niestety sam procesor do chłodnych nie należy i zwykle utrzymuje blisko 100 stopni.

Tryb najwyższej wydajności nie ma sztywnego limitu mocy - limitem są temperatury. Kolejne tryby już wyraźnie limitują wydajność procesora.

W grach sytuacja już wygląda nieco gorzej. W trybie maksymalnej wydajności, gdy wentylatory cały czas pracują na 100%, i tak limitem okazują się być temperatury podzespołów. Ryzen mocno taktowania nie zrzuca, ale RTX już znacząco, jednocześnie ograniczając pobór mocy do 115 W (zatem niespecjalnie korzysta z dynamicznie przydzielanych 15 W, które pozwalają osiągać 130 W podane w specyfikacji). Tryb zbalansowany operuje na limicie jeszcze o 5 W niższym, a tryb cichy do grania zwyczajnie się nie nadaje.

W bardziej obciążających grach (które mocno wygrzewają sprzęt), nie ma co liczyć na stale  wysokie taktowanie z limitem 130 W - ograniczenie termiczne skutecznie zbijają zegary.

Ogólnie chłodzenie oceniamy na dosyć udane – z pewnością lepsze niż byśmy oczekiwali, ale też nie pozwala ono w pełni wykorzystać potencjału zastosowanych tutaj podzespołów. Nie jest ciche (poza trybem cichym oczywiście), ale też daleko mu do najgłośniejszych, jakie mieliśmy okazję testować. Takie nieco naciągane 4/5.

Ryzeny słyną z utrzymywania wysokiego zegara boost, przynajmniej w mniej wymagających zastosowaniach.

Sprawdzenie faktycznej wydajności jak zwykle zaczynamy od testów syntetycznych, aby bezpośrednio odnieść się do innych laptopów. Testy wykonaliśmy z aktywnym profilem „Wydajność”, chyba, że oznaczono inaczej. Testy syntetyczne wykonywaliśmy tylko na matrycy laptopa.

Wyniki są nieco poniżej tego, czego można by oczekiwać po RTX 3060 z limitem 130 W. Po części wynika to z obecności AMD Ryzen 5 5600H, który to jednak musi uznać wyższość nowych Core i5 (które to odpowiednio podnoszą cenę sprzętu), ale również właśnie z przegrzewania się karty, co doprowadza do obniżenia zegarów, nawet w tak krótkich testach, jak te z pakietu 3D Mark.

Gigabyte A5 K1 w testowanej konfiguracji dobrze balansuje wydajność procesora i karty graficznej

Wydajność w grach mierzyliśmy po (tradycyjnym) wcześniejszym 10-minutowym rozgrzaniu laptopa, co pozwoliło ukazać bardziej realną wydajność, choć w tym przypadku podpięty był sprzęt pomiarowy przez HDMI, co oznacza nieco wyższą wydajność niż grając bezpośrednio na matrycy laptopa – więcej o tym za moment.

Dobra wiadomość jest taka, że w natywnej rozdzielczości większość tytułów jest grywalna w najwyższych lub prawie najwyższych ustawieniach, tylko czasem posiłkując się DLSS, aby utrzymać odpowiednią płynność animacji. Nieco gorzej sprawy się mają, jeżeli na wyniki te spojrzymy przez pryzmat droższych modeli z lepszym chłodzeniem, w których karta potrafi realnie utrzymać taktowanie 1900-2000 MHz, korzystając w pełni z limitu 130 W. Tu jednak różnice nie są większe niż te w cenie, zatem możemy na to przymknąć oko.

To, jak dużo FPS ucieka przez konieczność puszczania obrazu przez zintegrowany układ graficzny, zależy od tytułu. Sprawdziliśmy kilka, w których różnice prezentowały różny pułap i poniżej rezultaty tego porównania.

Okazuje się, że realnie tracimy około 10% wydajności. Czasem będzie to bliżej 5%, ale czasem nawet ponad 10% - taki urok tańszych laptopów (ogólnie) bez sprzętowego przełącznka MUX grafiki.

Podkręcanie laptopa, w którym nawet na domyślnych ustawieniach brakuje chłodzenia, zwykle nie przynosi spektakularnych efektów. W tym przypadku realnie tylko podniesienie zegara pamięci graficznej o 500 MHz poprawiło wydajność o około 3% w praktycznie każdej grze. Dalsze podnoszenie w niektórych grach zaczynało już owocować spadkami wydajności.

Lekkie podkręcenie rdzenia też nieco podniosło wydajność, ale trudno nazwać to dużym potencjałem.

Poza grami laptop oczywiście służy również do całej masy innych zastosowań, co przetestowaliśmy z użyciem różnych aplikacji testowych, poczynając od klasycznego PCMark 10.

Ten test stanowczo nie przepada za procesorami AMD (za wyjątkiem sytuacji, gdy te połączymy z kartą graficzną również od AMD), co w naszym odczuciu mocno zakrzywia obraz sytuacji. Choć okazuje się, że CrossMark jeszcze bardziej preferuje laptopy z CPU od Intela.

.

Wynik powyżej 1000 pkt. w tym teście oznacza bardzo sprawnie działający komputer w codziennych zadaniach, zatem teoretycznie nie ma powodu do narzekań, ale jednak pewien niedosyt pozostaje. Na osłodę przychodzą testy dysku SSD, który w tym modelu wypada bardzo dobrze.

Widywaliśmy wyższe wyniki w dysku w tym segmencie, ale z pewnością nie są to słabe rezultaty.

Gigabyte postawił na dosyć solidny dysk SSD M.2 PCI-E 3.0 x4 NVMe.

Gigabyte A5 K1 poradził sobie również w zadaniach profesjonalnych, choć tutaj doskwiera miejscami brak sprzętowego przełącznika MUX, przez co część aplikacji operuje na układzie graficznym zintegrowanym z procesorem AMD. Na tle podobnych konstrukcji wypada mimo wszystko poniżej przeciętnej, również ze względu na 6-rdzeniowy procesor Ryzen. 

Szukając laptopa do grania w niskim budżecie trzeba się nastawić na kompromisy, ale też nie można zbyt wielu ich akceptować. Gigabyte A5 K1 całkiem dobrze lawiruje pomiędzy tymi mniej akceptowalnymi, tak że ostateczny produkt wyszedł faktycznie dobrze. Zwłaszcza że jest to obecnie jeden z najtańszych, jeżeli nie najtańszy model bez rygorystycznego limitu mocy, narzuconego na RTX 3060.

Stonowany wygląd ma taką zaletę, że się szybko nie zestarzeje.

Jakość wykonania nie budzi zastrzeżeń dla tego segmentu, a wszystkie podzespoły dobrze ze sobą współgrają, jednocześnie balansując na granicy możliwości układu chłodzenia. Chłodzenie oczywiście jest zdecydowanie słyszalne, przy czym laptop i tak wypada w tej kwestii ponadprzeciętnie dobrze. Jedynie należy mieć na uwadze, że limitu mocy 130 W realnie w grach nie wykorzystamy zbyt często.

Gigabyte A5 K1 to bardzo ciekawa propozycja dla graczy z mniejszym budżetem, którzy poszukują wysokiej wydajności, a jednocześnie nie zależy im na lekkiej sylwetce sprzętu

Laptop punktuje też długim czasem pracy na baterii oraz tym, że tę można szybko podmienić. Matryca, klawiatura, kamera i głośniki reprezentują typowy standard dla sprzętu tej klasy – nic ponad i nic poniżej tego, czego byśmy oczekiwali. Nieco ponad nasze oczekiwania natomiast okazały się zastosowany tu dysk SSD oraz dostępne złącza.

Do plecaka się zmieści, a cały zestaw (z zasilaczem) nie przekracza 2,5 kg.

Nasz model wyceniono na 4499 zł bez systemu operacyjnego (dopłata do Windows to 400 zł, ale oczywiście można go nabyć taniej lub użyć już posiadanej licencji) – to tylko trochę ponad to, ile kosztują porządne modele z RTX 3050 o limicie 95 W, zatem stanowczo cena jest atrakcyjna, za co dodatkowo Gigabyte’a postanowiliśmy wyróżnić. Z drugiej strony konfigurację z Ryzen 7 5800H i (tym bardziej) RTX 3070 radzilibyśmy raczej odpuścić i kierować się w stronę wyższej serii, jak Gigabyte Aorus 15P z lepszym układem chłodzenia.

86% 4.3/5

Laptopa na czas testów dostarczył producent - Gigabyte.